Reduzum/Grou - 26-01-2021

Bistedokter

Column

Dierenartspraktijk Reduzum-Grou

door Menno J. Wiersma | menno@bistedokter.nl

Tijdens de huidige pandemie is bovenstaande titel een beladen onderwerp. Bij lichte verkoudheidsklachten moet je je laten testen en jezelf afzonderen. Valt de test positief uit, dan moet je echt voor bepaalde tijd in quarantaine. Want je mag andere mensen immers niet besmetten. En ondertussen maar hopen dat je zelf niet doodziek wordt…

In de dierhouderij is quarantaine bijna dagelijkse kost. Of het nu varkens, kippen, koeien of schapen betreft, dat maakt niet uit. Elke veestapel heeft namelijk een eigen gezondheidsstatus. Die status vermeldt van welke ziekten het vee vrij is of welke juist niet. En wanneer je dan een dier aan jouw koppel wilt toevoegen, kan dat uitsluitend als dit dier eenzelfde of hogere status heeft. En zo niet, dan moet het beest afgezonderd worden totdat bloed- of mestonderzoek uitwijst dat het ziektevrij is. En blijf je in gebreke? Dan zakt de hele veestapel in status. Vaak met grote gevolgen. Laat ik ons eigen schapenkoppeltje als voorbeeld nemen.

Wij hebben achter in ons weitje een vijftiental ooien lopen. Bij wolvee komt zwoegerziekte voor. Dat is een vervelende virusziekte die schapen langzaam uitmergelt en benauwd laat worden. Door middel van bloedonderzoek kun je op deze ziekte screenen en op die manier is ons koppeltje vrij van zwoegerziekte.

Nu had ik mijn oog laten vallen op een mooi zwartbles ooitje, Ooike genaamd. Ooike heeft geen enkele dierziektestatus. Dus alvorens haar aan onze eigen koppel toe te voegen, heb ik een bloedmonster afgenomen. De uitslag was prima. Nu zijn er nog andere schapenziekten waar je lastiger op kunt screenen, dus is het aan te raden om Ooike een paar weken ter observatie in quarantaine te plaatsen.

In de winterperiode loopt de eigen koppel elders. Er liepen alleen nog een paar lammeren voor de markt achter ons huis. Omdat die binnen afzienbare tijd toch vertrokken, kon Ooike daar prima mee ‘in quarantaine’. Kon ze meteen aan ons wennen. Dat ging probleemloos. Ze voelde zich subiet thuis, oogde zo gezond als een vis en was absoluut niet eenkennig: ze at vlot uit mijn hand!

Totdat de veekoopman kwam om de lammeren te halen. Nog voor ze waren opgeladen bedacht Ooike zich geen moment. ‘Hier gebeuren rare dingen’, moet ze gepanikeerd hebben. Ze zweefde over de hekken zonder die ook maar te raken. Ik handelde resoluut. Lokte haar met brok in de schapenkar en heb haar gauw bij onze eigen koppel gebracht. De wijze les? Een schaap is een kuddedier en houdt niet van quarantaine. Net zomin als wij zelf dus…

Columns Bistedokter