Ondankbare klus
Friesland - 24-09-2020
Ik zit in de ontvangsthal van het crematorium. Het afscheid is geweest en familie en vrienden zitten in het restaurant van het crematorium na te praten. Was de sfeer eerst nog wat bedrukt, nu is het een druk geroezemoes met zo nu en dan zelfs een lach er boven uit. Na de koffie is er een drankje en er worden hapjes rondgedeeld. Dat past bij Piet, de alleenstaande zestiger die na een kort ziekbed is overleden. Een aantal gasten is al vertrokken maar de naaste familie en goede vrienden zijn er nog.
Ik kijk op mijn horloge. Het is juist 5 uur geweest en de familie heeft de ruimte tot half 6 gereserveerd. Niet dat hierna nog een uitvaart is, maar als ze de afgesproken tijd overschrijden, moeten ze bijbetalen. Ik zucht even en zoek dan de broer van Piet op die voor mij het aanspreekpunt is. Met hem overleg ik wat te doen: het op zijn beloop laten met een grote kans dat het uitloopt. Of toch iedereen aanmanen om afscheid te nemen en te vertrekken? Het wordt het laatste: het is een lange dag geweest en de broer vindt het eigenlijk wel welletjes.
En zo loop ik alle groepjes langs en vraag de mensen vriendelijk om aanstalten te maken om afscheid te nemen en te vertrekken. Met als argument dat het een lange dag is geweest voor de familie en dat zij graag naar huis willen. Het is een ondankbare klus. De meeste mensen zijn welwillend maar zien dan toch nog iemand met wie ze echt nog even moeten praten. Anderen kijken verstoord: heb je weer zo’n crematorium waar alles op de klok gaat en waar je er uitgestuurd wordt omdat het lopende band werk is. Dat dit laatste niet het geval is, maar dat de familie naar huis wil èn dat elk extra kwartier geld kost, dat realiseren de meeste mensen zich niet.
Vriendelijk maar beslist ga ik de groepjes nogmaals langs. Daarna blijf ik duidelijk zichtbaar aan het begin van het restaurant staan. En ja, gelukkig, de mensen komen in beweging. Er wordt, op afstand, afscheid genomen, naar elkaar gezwaaid, toch nog een keer een praatje aangeknoopt. Dan, een paar minuten over half 6, staat iedereen buiten. Met de broer en zus van Piet praat ik nog even na en dan gaan ook zij naar huis.
“Zo, dat is weer gelukt” constateren de dames van de catering als ik het restaurant weer in loop. “Ja” zucht ik. “Ik houd van mijn werk maar dit is wel het meest ondankbare onderdeel wat ik kan bedenken”. Ik krijg nog een kopje koffie van ze en dan zit ook mijn dag er op.
Anne de Jong
Hebt u vragen, of wilt u eens praten over uw wensen voor uw afscheid?
U kunt altijd vrijblijvend een afspraak maken.
Anne de Jong Uitvaartzorg, tel. 0566 – 60 29 22
Naar overzicht
